Κατά τη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων είναι πιθανό και ιδιαίτερα συχνό να συμβούν διάφοροι τραυματισμοί. Μερικοί από αυτούς μπορεί να είναι ήπιας μορφής που να μην χρειαστούν μακρόχρονη αποκατάσταση. Σίγουρα όμως αυτό ποικίλλει ανάλογα με το είδος του αθλήματος και την ένταση της προπόνησης, από απλούς τραυματισμούς - κακώσεις μέχρι περισσότερο σοβαρά περιστατικά.
Θλάση και Διάστρεμμα: οι συνηθέστερες κακώσεις των αθλητών
Η συνηθέστερη ,για τους αθλητές,κάκωση είναι η φυσικά θλάση. Η ρίζα της λέξης αυτής προέρχεται από το ρήμα συνθλίβω, ενώ το παράγωγο θλαστικό τραύμα θα μπορούσε να αποδοθεί στον όρο συνθλιπτικό τραύμα.
Εάν η δύναμη που προκάλεσε τη θλάση είναι αρκετά μεγάλη, τότε μπορεί να έχουμε ακόμη και ρήξη του μυός, την επονομαζόμενη μυϊκή θλάση. Από αυτή τη ρήξη έχουμε και διατομή των αιμοφόρων αγγείων με ποσότητα αίματος που διαρρέει στους γύρω ιστούς με αποτέλεσμα τη δημιουργία οιδήματος.
Άλλη μια κάκωση που μπορεί να παρουσιαστεί είναι η συνδεσμική κάκωση ή ρήξη ( διάστρεμμα) όπου οι ινώδεις ταινίες που ενώνουν και συγκρατούν τις αρθρώσεις διατείνονται και μπορεί να φτάσουν στη διάρρηξη τους. Τα διαστρέμματα είναι από τις συνηθέστερες κακώσεις τόσο στο γενικό πληθυσμό όσο και στους επαγγελματίες αθλητές, με πρώτο σε συχνότητα τραυματισμών το διάστρεμμα της ποδοκνημικής.
Ποιος ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή στην αποκατάσταση κακώσεων σε αθλητές;
Έπειτα από έναν τραυματισμό, οποιασδήποτε μορφής και μεγέθους, η παρακολούθηση του αθλητή από εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή κρίνεται απαραίτητη για την ομαλή αποκατάσταση και επανένταξη του στην κανονικότητα των προπονήσεών του και του αγωνιστικού χώρου γενικότερα.
Ο φυσιοθεραπευτής έχει το ρόλο τόσο του θεραπευτή όσο και του συμβούλου προς τον τραυματισμένο αθλητή. Αντιλαμβάνεται το τραύμα, εφαρμόζει θεραπευτικές μεθόδους με βάση το αναλυτικό εξατομικευμένο πλάνο αποκατάστασης, αντιμετωπίζει την κάκωση και προετοιμάζει το πάσχον σημείο για την πλήρη επαναλειτουργία του. Παράλληλα ο θεραπευτής, βρισκόμενος σε συνεχή επικοινωνία με τον αθλητή, τον εκπαιδεύει για την επανένταξή του στην άθληση για πρόληψη άλλων κακώσεων λόγω του χρόνου αποχής του.
Ποιος είναι ο στόχος της φυσιοθεραπείας σε έναν αθλητή με κάκωση;
Η αντιμετώπιση μιας αθλητικής κάκωσης με την φυσικοθεραπεία έχει πολλαπλούς στόχους. Πρώτα απ’όλα, σε πρωταρχικό στάδιο, η μείωση του πόνου και της φλεγμονής στο σημείο που έχει υποστεί κάκωση είναι το βασικο βήμα για την διαμόρφωση των συνθηκών που απαιτούνται ώστε να επέλθει η επούλωση και αποκατάσταση. Σε δεύτερη φάση, ακολουθεί η περίοδος της ανάρρωσης όπου η κάκωση επουλώνεται και ο ασθενής πλέον μπαίνει στη διαδικασία διατήρησης των κινητικών ικανοτήτων του ταυματισμένου σημείου, ενώ παράλληλα ακολουθείται πρόγραμμα πρόληψης μυϊκής ατροφίας ή λανθασμένων κινήσεων.
